Op jacht naar jouw klant
Bij Good Place 2 Work hebben we regelmatig gesprekken over het benaderen van nieuwe leads. Meestal gaat het als volgt: Jeanine maakt gebruik maakt van onze flexwerkplek en krijgt een lead (Hans) van Anke. Zij vertelt dat Hans bij bedrijf X werkt en tijdens een borrel heeft gezegd dat Jeanine wel een keer mag bellen om te praten.
Jeanine is enthousiast over deze lead. Na een weekje dralen, besluit ze Hans een e-mail te sturen. Ze worstelt eerst met de juiste intro. Na meerdere versies te hebben weggegooid is de mail klaar om verstuurd te worden. Een week later heeft ze nog niets gehoord. Anke moedigt haar aan om contact te zoeken. Jeanine besluit na enige aarzeling te bellen.
Terwijl ze eerst tig andere klussen voor laat gaan, raapt ze de moed bijeen om te bellen. De telefoon gaat over en wordt na 5 keer automatisch doorgeschakeld naar de voicemail van Hans.
Jeanine hangt op. Ze weet niet wat ze op de voicemail wil zeggen. Een uurtje later durft ze het nog een keer aan. Weer duurt het lang maar na een paar keer krijgt ze ineens Hans aan de telefoon. Ze stelt zich voor en vraagt of Hans even tijd voor haar heeft. Hans antwoordt een beetje gehaast dat hij een meeting heeft en nog wat moet voorbereiden. Kan Jeanine morgenochtend terugbellen? Jeanine stemt hier opgelucht mee in.
De volgende ochtend probeert ze te bepalen wanneer ze zal bellen. Ze baalt dat ze niet heeft gevraagd wat een goed tijdstip zou zijn. Uiteindelijk besluit ze om vlak voor de lunch te bellen. Na een paar keer schakelt de telefoon weer over op voicemail. Ze laat een bericht achter dat ze nu tijd heeft om teruggebeld te worden. Ook geeft ze aan dat ze het na de lunch nog een keer probeert.
Na de lunch pakt ze opnieuw alle moed bijeen en belt het nummer van Hans. De telefoon gaat 1 keer over en wordt vervolgens weggedrukt naar de voicemail. Ze hangt op en laat geen nieuw bericht achter. Inmiddels begint het stalker syndroom op te zetten. Jeanine denkt dat Hans spijt heeft van zijn uitnodiging om gebeld te worden. Hij heeft ook niet gereageerd op haar e-mail……
Jeanine twijfelt of ze het nog een keer zal proberen. Veiliger voelt het om een e-mail te sturen en te vragen wat een geschikt tijdstip is om contact te hebben. De e-mail stuurt ze na een paar dagen, in de stille hoop dat Hans nog reageert op haar voicemail. Maar het blijft stil. Ook op deze 2e e-mail krijgt Jeanine geen reactie van Hans. Ze telt haar pogingen om contact te leggen bij elkaar op. Twee e-mails en 4 belpogingen. En die keer dat ze even contact had was Hans wel erg kortaf, toch…………..?
Het is duidelijk, Jeanine voelt zich een stalker. Ze komt tot de conclusie dat Hans niet op haar zit te wachten en besluit om het hierbij te laten. Als Hans nog wat wil, dan kan haar vinden via de e-mail.
Ze heeft duidelijk last van het stalker syndroom. Iets waar vrouwelijke ondernemers sneller mee worstelen. Na meerdere pogingen heeft ze besloten dat ze geen verdere actie neemt om contact te zoeken. Ze gaat er wel aan voorbij dat er minstens tussen de 7 en 10 contactmomenten nodig zijn om van een lead een klant te maken.
Wat was er nou aan de hand met Hans?
‘Een mogelijk scenario’
Hans zit op zijn werk met een enorme deadline voor een groot project. De e-mail van Jeanine heeft hij gezien en hij heeft serieus interesse om met haar af te spreken. Eerst moet hij echter de deadline van het project halen. Dit vraagt nu al zijn aandacht.
Intussen daalt de e-mail van Jeanine naar onderen in zijn inbox met meer dan honderd ongeopende e-mails. De voicemail van Jeanine is gedelete in de wetenschap dat hij haar gegevens in zijn mail heeft staan.
De week erop blijkt dat er een paar grote problemen zijn met zijn project. Hij moet ineens afreizen naar het buitenland. Als hij terugkomt van zijn reis, is hij Jeanine’s telefoontje volledig vergeten. Haar beide e-mails zijn bedolven onderin in zijn mailbox.
Verdwenen van het radarscherm
Jeanine is van het radarscherm van Hans verdwenen. Het woord stalker komt niet bij hem op, maar Jeanine en haar pogingen om contact te leggen helaas ook niet meer.
Waar Jeanine en veelal vrouwelijke ondernemers last van hebben, is dat bij geen reactie of gehoor wij zelf invullen wat de andere kant denkt. Dat is zelden in ons voordeel. Hoe vaker we geen respons krijgen op onze pogingen, hoe meer wij last krijgen van het stalker syndroom.
Dat Jeanine niet opnieuw belt, is echt een gemiste kans. Als Hans niet zou willen dat ze belt, dan zegt hij dat wel . Jeanine weet dan ook gelijk waar ze aan toe is.
Bord voor ons hoofd
Dus eigenlijk zouden we gewoon een bord voor ons hoofd moeten hebben en vooral niet bezig zijn met wat de andere kant misschien denkt. Totdat je daadwerkelijk een afwijzing krijgt is het gewoon slim om op te volgen. Overigens nam Gemma Broekhuis van Milestones zelfs geen genoegen met een afwijzing en dat heeft haar uiteindelijk geen windeieren gelegd.
Voel je het stalker syndroom de kop op steken? Wees dan nieuwsgierig en creatief. Mail of bel nog een keer en stel een datum en tijdstip voor om af te spreken of nodig hem of haar uit voor een bijzondere gelegenheid. Uiteindelijk is het spreekwoord niet voor niets ‘De aanhouder wint’.
Succes,
Noëlla
Abonneren
Rapporteer
Mijn reacties